Znaczenie łona dla większości kobiet sprowadzane jest do momentu zajścia w ciążę, czy doświadczania problemów ginekologicznych…

…a co, jeśli Ci powiem, że już od tysięcy lat ten obszar kobiecego ciała odgrywa dużo bardziej znaczącą rolę? 

Centrum kobiecej mocy i kreacji.

Jak wiele z nas nawet nie wie, że posiada przestrzeń łona?

Oczywiście, zapewne każda kobieta zdaje sobie sprawę z macicy jako organu, który ma w swoim ciele. Wiele z nas jest matkami, które urodziły dzieci ze wspomnianej przestrzeni łonowej. Nasze postrzeganie nie wyklucza pomijania obecności tej części naszego ciała… ale jak wiele z nas ma pojęcie o tym, jaką moc ma ta część nas i dlaczego ma to znaczenie? 

Przestrzeń łona znajduje się dwa palce nad kością łonową i około 3 palce w dół od pępka. Twój pęcherz znajduje się przed nim, a odbyt i kość krzyżowa za nim.

Przeciętna macica ma wymiary 7x4x2.5 cm, z objętością niemenstruującą 30-60 ml, podwajając swoją masę do 60-120 ml podczas menstruacji. 

Pozycja macicy w miednicy określana jest jako odwrócona – pochylona do przodu lub do tyłu. Normalnym dla macicy ustawieniem jest lekkie pochylenie do przodu. Jeśli podczas cyklu miesiączkowego wystąpi brązowa/brudna krew, jest to wynikiem gromadzenia się starej krwi w wygiętej przestrzeni macicy. Łona mogą się wyginać i odwracać.

Bolesne miesiączki NIE są normalne! Bolesne stosunki NIE są normalne!

To sygnały od naszego łona.

Czynnik numer jeden przyczyniający się do ucisku, skurczu i dyskomfortu w miednicy?

Stres. Tak. To właśnie to.

Ta fala głęboko nieprzyjemnych objawów fizycznych i zapoczątkowane znacznie poważniejsze komplikacje i problemy związane z układem rozrodczym to wynik dekad ucisku i napięcia spowodowanego przez ciągłą reakcję walki lub ucieczki naszego organizmu.

(Spoiler: dlatego Masaż Łona działa! Tworzy on przestrzeń i łagodzi napięcia strukturalne i skurcze mięśni i więzadeł miednicy, umożliwiając naturalne przemieszczanie się, zmianę pozycji i zwiększony przepływ krwi – czyli tlenu i składników odżywczych – do macicy, jajników i jajowodów).

Połączenie łono-umysł-ciało

Zastanawiasz się, na co kobiety reagują stresem w miednicy?

Niestety, pytanie powinno brzmieć: „na co kobiety NIE reagują stresem w miednicy?”

Ślady pamięciowe w układzie limbicznym z okresu prenatalnego i wczesnych lat życia dziewczynki i jej rola na tym świecie kontra rola chłopca. Wczesne przekazywanie informacji ze strony rodziny na temat tego, co dziewczynkom „wolno” nosić lub „wolno” robić. Kiedy mała chłopczyca jest zmuszona założyć sukienkę z falbankami na szkolny dzień zdjęciowy, doświadcza stresu. Kiedy małej dziewczynce mówi się, że nie może bawić się klockami swojego brata, ponieważ są to „zabawki dla chłopców”, doświadcza stresu. Kiedy jako nastolatka jest prześladowana za wygląd swojego ciała, doświadcza stresu. Kiedy już jako dorosła kobieta pozbawiana jest poczucia godności podczas wizyt położniczych czy ginekologicznych, gdy doświadcza presji ze strony społeczeństwa, kiedy przechodzi przez traumatyczny poród, doświadcza stresu. Przykładów jest tak wiele, jak życiowych historii. 

Gdy ciało emocjonalne kobiety dostrzega zagrożenie, jej mózg reaguje kaskadą hormonów stresu (kortyzolu i adrenaliny), aby przygotować ciało fizyczne do reakcji walki lub ucieczki. Fizyczne wyładowanie hormonów lub reakcja walki lub ucieczki normalnie nie mają miejsca, a wywołana traumą chemia jest absorbowana w ciele: w silnie unerwiononej kości krzyżowej, w kości ogonowej, pośladkach, w wewnętrznej części ud, przeponie, w  splocie słonecznym, brzuchu i przestrzeni łona.

Nasza miednica przez całe życie chroni naszą kobiecość zarówno fizycznie, jak i energetycznie. Musimy chronić się przed oprawcami, dręczycielami, agresorami. Zderzamy się z partnerami, z którymi nie powinnyśmy spać – z tymi, którym żałujemy, że nie odmówiłyśmy. Nosimy w sobie piętno nieplanowanej penetracji, nieplanowanej ejakulacji, nieplanowanej ciąży. Kobiety, będąc biologicznymi odbiorcami seksu, przeżyły tysiąclecia traumy przymusowego zbliżenia, przymusowej ciąży, przymusowych związków, przymusowej służby.​

Łono kobiety jest niczym gąbka przechowująca w sobie wszystkie nasze bóle psychiczne związane z zaburzonym poczuciem kobiecości, niewymówionymi lękami, poczuciami zdrady oraz traumy gromadzonej przez całe nasze życie.

Cofnijmy się jednak do świata przed patriarchatem– do czasów starożytnej medycyny i kultur matriarchalnych: ewolucji medycyny egipskiej od prehistorycznej, a następnie chińskiej, babilońskiej i indyjskiej.
Ówczesna medycyna honorowała energię, dobre samopoczucie, prawidłowe odżywianie, ruchy i naturalne rytmy połączenia z ziemią.

Pod względem energetycznym macica jest połączona z naszą drugą (sakralną) czakrą. To najpotężniejsze centrum energetyczne kobiety, siedziba naszej kreatywności, tworzenia, przyjemności, pasji, poczucia własnej wartości.

Kiedy patriarchat musiał przejąć panowanie z matriarchalnego życia, przestrzeń łona stała się tematem tabu. Seksualność kobiet zaczęła być uciszana i zawstydzana. Kobiety były z czasem systematycznie, skrupulatnie odłączane od przestrzeni swojego łona. Silne kobiety i silne kobiece archetypy zostały wypisane z dziecięcych opowieści. Historia została napisana na nowo w taki sposób, aby uczcić mężczyzn, a kobiety zostały napisane na nowo jako ich powściągliwe, miękkie, łagodne i posłuszne „niewolnice” – jako jedynie wytwórczynie ich dzieci i pożywienia.

Dlaczego więc łono?

Ponieważ nadszedł czas, aby odzyskać nasze prawdziwe Ja z cieni, w które zostałyśmy wepchnięte.

Czas odzyskać połączenie z naszą przestrzenią łona- energetycznym centrum kreatywności twórczej siły życiowej i kobiecej energii w ciele, z którego możemy narodzić się cały nasz magiczny potencjał; czy to rodzenie dzieci, realizowanie projektów, pomysłów i wszystkiego, co chcemy stworzyć na świecie. 

​Nadszedł czas, aby bezpardonowo przejąć kontrolne nad naszą przyjemnością i naszymi kobiecymi prawami do emocji, natury, energii psychicznej, intuicji i wspólnoty.

​Odzyskanych kobiet nie da się kontrolować. Nie można im wmówić, mówiąc im, że są „za grube”, „zbyt pomarszczone” lub „zbyt blade”.

Odzyskanych kobiet nie można nadużywać, ponieważ znają swoją wartość i nie zadowolą się niczym innym niż magią i mocą, na które wiedzą, że zasługują.
Odzyskane kobiety są połączone – ze wszechświatem, z duszą, z Matką Ziemią, z sobą nawzajem, z samymi sobą.

Kiedy kobieta odzyskuje przestrzeń swojego łona, najpierw fizycznie, a potem energetycznie – staje w centrum swojej mocy i staje się pierwotnie niewzruszona na negatywny wpływ z zewnątrz.

Kiedy odzyskuje przestrzeń w swoim łonie, rzuca światło na cienie pokoleń znęcania się, traumy i żalu, które niesie z rodu matki. Uzdrawia samą siebie, kobiety przed nią i wszystkie kobiety, które jeszcze nie przyszły na ten świat.

Kiedy odzyskuje swoje łono, odzyskuje przyjemność, swoją seksualność, dążenie do tego, co sprawia, że ​​czuje się pobudzona, ożywiona i w kontroli nad swoim życiem.